Kalfjes
Hoeraa! Er zijn 4 nieuwe bewoners op Landgoed de Prinsenkamp, de kalfjes zijn ondertussen gemerkt en lopen heerlijk tussen de rest van de bewoners door. Hieronder een leuke impressie.
De draagtijd van een schotse hooglander is ca 10 maanden, gemakkelijk kan een schotse hooglander in haar leven ca 15 kleintjes voortbrengen. Dus wie weet volgen er nog meer. Die kalfjes worden zonder menselijke hulp geboren. Meestal zondert een schotse hooglander zich af van de kudde en verzorgt het kalf dat verborgen in het struikgewas ligt. Na een paar dagen trekt de schotse hooglander met kalf naar de kudde waar ze beide met veel geloei worden ontvangen. Kennis maken en likken aan het nieuwe kalf doen alle onderdelen van de kudde.
De eerste maand drinkt het kalf bij de moeder, later gaat het langzaam over op gras en ander voedsel, maar snoept soms nog wel tot aan de geboorte van een nieuw kalf bij moeder, en wordt dan verstoten.
Athdar van de Prinsenkamp
We hebben weer één van onze schotse hooglanders naar de slacht gebracht. Omdat er weer veel vraag is geweest naar ons antibioticavrije scharrelvlees hebben wij besloten dat het weer tijd was om een van onze Schotse Hooglanders naar de slacht te brengen. Er is dus weer een ruim aanbod aan verschillende soorten vlees van onze Schotse Hooglanders. De biefstuk delen liggen zoals altijd nog even in onze rijpingskoeling. Vanaf medio juni verwachten wij weer complete pakketten te kunnen aanbieden.
Wij krijgen vaak de vraag of wij het niet erg vinden om een van onze dieren naar de slacht te brengen. Natuurlijk vinden wij dat het minst leuke onderdeel van het houden van onze dieren maar wij weten natuurlijk wat voor een goed en lang leven de dieren bij ons hebben gehad helemaal in vergelijking met 99% van het vlees wat in Nederland geconsumeerd wordt.
Maar goed, terug naar de vraag die wij altijd krijgen. de stier die wij nu geslacht hebben was Athdar of De Prinsenkamp. Athdar heeft bijna 7 jaar voor ons keukenraam gelopen. Dat maakte het in dit geval toch best wel even moeilijk, maar ook voor Athdar gold dat hij een mooi leven heeft gehad en in vergelijking met de gemiddelde stier in Nederland die niet ouder wordt dan 6 maanden toch een heel lang en rustig leven op De Prinsenkamp heeft genoten.
Op onderstaande foto twee tevreden medewerkers van De Prinsenkamp naast de veetrailer met de gevangen Schotse Hooglander!
Vers gras!
Onze koeien laten het hooi wat wij afgelopen jaar hebben geoogst en gedurende de winter hebben gevoerd al weer meer en meer liggen. Er gaat namelijk niks boven vers gegroeid gras en met het lengen van de dagen en het oplopen van de temperatuur begint het gras ook alweer een beetje te groeien. Gras begint namelijk te groeien bij een bodemtemperatuur van 5- 8 graden Celcius. De maximale grasgroei vindt plaats bij een bodemtemperatuur van 15 graden Celsius. Bij een bodemtemperatuur boven de 25 graden Celsius vindt geen grasgroei plaats.
Keuringsdienst over waarde van gras of
graan:
In de uitzending van donderdag 21 februari boog de Keuringsdienst van Waarde zich over de vraag of een koe gras of graan moest eten. Wat beter voor de koe is werd
heel duidelijk;
"Een koe in het wild eet vooral gras en kruiden. Het maag- en darmstelsel van runderen is daar ook op ingesteld. Toch krijgen veel koeien maïs, graan en soja te
eten en de grens wordt opgezocht van wat de dieren kunnen verteren. En dat kan slecht zijn voor de koeien. Als eerst is er een verschil in de verhouding omega 3 en omega 6 vetten. In gras zit
meer omega 3 dan omega 6, waardoor ontstekingen voorkomen kunnen worden. Bij mais is die verhouding andersom. Mais zorgt er daarnaast voor dat het aantal E.colibacteriën in de darmen
toeneemt wat ontstekingen kan veroorzaken."
Wij voegen daaraan toe dat er een directe link is tussen en gezonde koe en gezond vlees. Een koe die veel omega 6 verzuren eet en ontstekingen heeft produceert ook
vlees met veel omega 6 vetzuren.
Conclusie: Vlees
van grasgevoerde koeien is een gezondere keuze.
Weer volop antibioticavrij, grasgevoerd scharrel rundvlees beschikbaar!
Recent hebben wij Ealasaid 36 naar de slacht gebracht. Na bijna 9 jaar op het Landgoed was het tijd voor haar om naar de slacht te gaan. Ealasaid hebben wij toen ze nog heel jong was gekocht van een boer in de omgeving van Almelo. Ealasaid 36 was altijd de favoriete koe van onze oude dekstier McNaughty. Als McNaughty aan het eten was mochten daar, met uitzondering van Ealasaid 36, nooit andere koeien bij in de buurt komen. McNaughty hebben wij natuurlijk in 2015 al naar de slacht gebracht en sinds die tijd ging Ealasaid als "gewone" koe en niet langer als de "maîtresse van..." door het leven en moest ze dus samen met de andere koeien in de rij bij de hooiruif. Ealasaid was verder altijd een rustige koe die meerdere nakomelingen heeft achtergelaten op het Landgoed. Het vlees van Ealasaid heeft inmiddels kunnen rijpen en is door ons geportioneerd en vacuum verpakt en daarmee klaar voor de verkoop. Wij hebben zelf al wat worst, gehakt en overheerlijke entrecote mogen proeven. Zoals eigenlijk altijd geldt ook dit keer dat het antibioticavrije, grasgevoerde scharrelvlees diep rood van kleur is en vol van smaak.
Klik hier voor ons rundvlees assortiment.
Op weg naar CO2-Neutraal
Afgelopen maand hebben wij 66 zonnepanelen in gebruik genomen. Hiermee kunnen wij voor een heel groot
deel in onze eigen energiebehoefte voldoen. In de loop van het jaar verwachten wij een volledig elektrische Volkswagen Golf in gebruik te gaan nemen en volgend jaar hopen wij dan nog een keer 60
tot 100 zonnepanelen erbij te plaatsen. Dan zouden wij volledig in onze elektriciteitsbehoefte moeten kunnen voldoen en eveneens volledig kunnen rijden op onze eigen opgewekte
zonne-energie.
Vleescursus
Inmiddels al weer zo’n ruim 6 jaar geleden zijn wij begonnen met het verkopen van ons eigen vlees. Voor die tijd verlieten alle koeien die wij verkochten De Prinsenkamp in levende vorm. Soms om
elders een lang leven tegemoet te zien, soms ook om door de koper naar de slacht gebracht te worden. Daar hadden wij op een gegeven moment genoeg van en hebben het besluit genomen om als de
dieren geslacht worden dit dan vooral zelf te gaan doen. Teine 5 of Anloo was destijds de eerste koe die wij naar de slacht hebben gebracht. Dat was voor ons natuurlijk ook een hele
ontdekkingstocht. Wat zit er eigenlijk allemaal voor vlees aan de koe, hoe verpak je het vlees, hoe sla je het op, hoe breng je het aan de man etc etc. In de afgelopen jaren zijn wij hier
natuurlijk steeds meer over te weten gekomen. Meelopen in het slachthuis, vragen stellen aan de slager, GOOGLE. Dit heeft er voor gezorgd dat wij eigenlijk bij elke koe die wij geslacht hebben
weer verbeteringen in ons proces hebben aangebracht. Bijvoorbeeld de aanschaf van een rijpingskoeling, een blast chiller, een speciaal vacumeerapparaat tot het gebruik van speciale vacuumzakken
speciaal geschikt voor het verpakken van rood vlees en ga zo maar door.
Desalniettemin is er natuurlijk nog steeds heel veel meer te leren. Daarom hebben wij in april een vleescursus gevolgd bij de beroemdste slager van Nederland: GertJan Kiers. Tijdens deze cursus hebben wij een hele koe en een heel varken uitgebeend met daarbij zeer uitgebreide uitleg over de vleesdelen, de bereiding ervan en natuurlijk over de manier van het uitbenen. Naast al deze technische onderdelen van de cursus was er na afloop gelukkig ook ruimte voor het proeven van de enkele verschillende vleesbereidingen klaargemaakt door kok en vinoloog Robert Verweij.
Wat wij en de meeste van onze klanten natuurlijk wel weten is dat de “vergeten” stukken vlees zoals bijvoorbeeld de longhaas en de picanha veel meer smaak bevatten dan de ossenhaas. Het viel op dat onder de meeste cursisten de ossenhaas toch nog altijd als het meest interessante stukje vlees werd aangeduid. Aan de andere kant gelukkig maar, want zoveel longhaas en picanha zit er niet in een koe.
De
longhaas en picanha valt onder werkvlees, dit komt omdat de longhaas en de picanha spieren zijn die continue aan het werk zijn. De longhaas om de longen in beweging te houden en
de picanha zit achterop de rug van het rund. De ossenhaas ligt onder de ruggengraat en krijgt hierdoor vrijwel geen beweging. De spieren die veel gewerkt hebben, zijn dus veel
smaakvoller dan de 'luie' spieren. De ossenhaas is dan ook zeer geschikt voor de luie kauwers, zoals Gertjan Kiers het ook wel noemde: 'het schoonmoederstukje'. Er zit weinig smaak aan en je
hoeft niet veel moeite te doen met kauwen. De longhaas en picanha echter zijn stukken vlees met een intensere vlees smaak en hierbij zal je ook iets meer moeite moeten doen met kauwen.
Al met al was dit een fantastische cursus met zeer leerzame cursusdagen. Hiermee zullen wij in staat zijn u ook weer meer over ons vlees te kunnen vertellen.
Zoals u misschien al weet hebben we vorige week een grote verrassing gehad op de Prinsenkamp. Er is een kalf geboren! Gelukkig is hij door de biest sterk geworden en liep het kalf vorige week al rond te stappen bij zijn moeder. Hierboven ziet u een filmpje van moeder en zoon in het weiland. Ook is er een puppy bij gekomen, genaamd Mynx. Deze Franse Herder ligt heerlijk bij zijn baasje (zie foto).